Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym

Obecnie na rynku pojawiło się wiele firm windykacyjnych, które skupują długi od różnych podmiotów za niewielkie pieniądze. Znaczna część z tych zadłużeń jest sporna. Firmy korzystają w takich sprawach nie z normalnego postępowania sądowego, lecz z postępowania upominawczego. Sąd po wpłynięciu pozwu co do zasady nie zwraca się z pytaniem o stanowisko drugiej strony, lecz skupia się tylko i wyłącznie na tym czy zostały spełnione przesłanki formalne wniesienia pozwu. Jeżeli pozew jest kompletny pod względem formalnym- wyda nakaz zapłaty, który po uprawomocnieniu się jest tytułem egzekucyjnym, co oznacza, że można z nim „pójść do komornika”.

Czy jest postępowanie upominawcze?

Postępowanie upominawcze jest jednym z trybów dochodzenia roszczeń pieniężnych. Jest często wykorzystywany przez firmy windykacyjne ponieważ jest znacznie szybszy od zwykłego postępowania.

Strona, dochodząca swojego roszczenia kieruje do sądu wniosek o wydanie nakazu zapłaty. Jeżeli są uzna wniosek za zasadny i zostaną spełnione przesłanki określone w ustawie, nakaz zapłaty zostanie wydany i doręczony pozwanemu.

W przypadku wydania nakazu zapłaty, pozwany otrzymuje oprócz nakazu zapłaty odpis pozwu wraz z załącznikami. Od chwili doręczenia dokumentów ma 14 dni na zaspokojenie roszczenia wierzyciela. Sposobem na ucieczkę od nakazu zapłaty nie będzie unikanie odbierania korespondencji z sądu. Postępowanie cywilne przewiduje tzw. doręczenie komornicze, więc gdy sąd nie będzie mógł doręczyć nakazu zapłaty za pośrednictwem poczty polskiej. To zobowiąże powoda do złożenia wniosku o doręczenie za pomocą komornika. Wtedy rolę operatora pocztowego przejmie komornik, który własnoręcznie podejmie próbę doręczenia, a ponadto ustali adres pozwanego.

Po otrzymaniu nakazu zapłaty należy przede wszystkim zapoznać się z pouczeniami. Znajdą się w niej przede wszystkim pouczenia o możliwości wniesienia sprzeciwu do sądu, lub obowiązku zapłacenia zasądzonej kwoty. Analogicznie zatem, w terminie dwóch tygodni dopuszczone są dwie możliwości: uiszczenie żądanej kwoty albo wniesienie sprzeciwu.

Co daje nam wniesienie sprzeciwu oraz jak go złożyć?

Przede wszystkim dzięki wniesieniu sprzeciwu sąd może zbadać, czy roszczenie powoda jest zasadne i zapoznać się ze stanowiskiem pozwanego. W przypadku gdy dłużnik nie złoży sprzeciwu następuje fikcja prawna zgodnie z którą dłużnik niejako przyznaje się do zadłużenia i nie jest istotne czy faktycznie dług na nim ciąży i czy ma argumenty na swoją obronę. Nakaz zapłaty po uprawomocnieniu się otrzymuje klauzule wykonalności i sprawa zazwyczaj trafia do komornika sądowego.

Przede wszystkim złożenie sprzeciwu sprawia, że sprawa trafia do normalnego trybu postępowania. Przeprowadzana wówczas jest rozprawa, zarządzana wymiana pism procesowych, można powoływać świadków i przedstawiać dowody na poparcie swojej tezy. W trybie „tradycyjnym” Sąd rozpozna sprawę zazwyczaj wyrokiem (rzadziej postanowieniem). Od tego wyroku przysługuje apelacja (a od postanowienia kończącego sprawę- zazwyczaj zażalenie).

Sprzeciw należy złożyć do tego samego sądu, który wydał nakaz zapłaty. Musi on zawierać informację czy sprzeciw dotyczy całego nakazy czy tylko jego części oraz przedstawić swoje zarzuty ( zarzut przedawnienie roszczenia, spełnienie roszczenia w całości lub części) oraz dowody na ich podtrzymanie. Sprzeciw należy również uzasadnić przedstawiając okoliczności sprawy.

Należy pamiętać, że sprzeciw musi być koniecznie przesłany do sądu który wydał nakaz zapłaty, w formie pisemnej, z zachowaniem wymogów ustawowych. Wniesienie pozwu do złego sądu (sądu niewłaściwego) zazwyczaj sprawi, że termin do wniesienia sprzeciwu przepadnie. Alternatywą jest oczywiście wysłanie do sądu właściwego pocztą (ale trzeba pamiętać, aby był to sąd właściwy miejscowo i rzeczowo).

Jeśli złożymy sprzeciw skutecznie, sąd wyznaczy dzień rozprawy a po przeprowadzeniu wszystkich dowodów zazwyczaj wyznaczy także termin posiedzenia, na którym wyda wyrok oddalając lub podtrzymujący nakaz zapłaty.

Kiedy sąd może odrzucić pozew?

Sąd może odrzucić sprzeciw w dwóch przypadkach

• gdy przekroczony zostanie dopuszczalny termin dwóch tygodni na wniesienie sprzeciwu
• albo w przypadku niedopełnienia formalności np: nieuzupełnienia braków formalnych na wniosek sądu.

Warto nadmienić, że wniesienie do sądu niewłaściwego nie przedłuża terminu (jak np. jest to w sytuacji omyłkowego wniesienia apelacji do innego sądu). W terminie dwóch tygodni sprzeciw musi trafić do właściwego sądu, lub być do właściwego sądu nadany za pomocą Poczty Polskiej.

Podsumowując sprzeciw od nakazu nie jest taki straszny! Gdy pozwany nie zgadza się z roszczeniem, nie należy pozostawać biernym gdyż można wiele stracić. Sprzeciw od nakazu zapłaty nie podlega opłacie. Oczywiście, jeżeli wierzytelność jest bezsporna, to przede wszystkim należy ją uregulować Jeżeli jest o co walczyć, warto również skorzystać z pomocy profesjonalistów przy sporządzeniu sprzeciwu wobec nakazu zapłaty.