Zmiana zakazu prowadzenia pojazdów sposobem na złagodzenie rygorów środka karnego.

Zmiana zakazu prowadzenia pojazdów sposobem na złagodzenie rygorów środka karnego.

Zakaz prowadzenia pojazdów jest jednym ze środków karnych, który na podstawie Kodeksu karnego w przypadku przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji może być orzeczony przez Sąd, a w odniesieniu do enumeratywnie wymienionych przestępstw jest orzekany obligatoryjnie.

Głównym celem zakazu prowadzenia pojazdów jest wyeliminowanie z ruchu drogowego tych kierowców, którzy swoim zachowaniem i brawurową postawą stwarzają zagrożenie na drodze dla innych uczestników ruchu. Zakaz prowadzenia pojazdów jest orzekany na okres nie krótszy niż 3 lata, zwykle w odniesieniu do zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów. W bezwzględnej formie środek karny jest bardziej skuteczny i represyjny.

Zmiana orzeczenia w przedmiocie zakazu prowadzenia pojazdów

Zasadniczo, po uprawomocnieniu się wyroku staje się on niewzruszalny prawnie, jednak z pewnymi wyjątkami. Jednym z nich jest środek prawny polegający na zmianie orzeczenia w przedmiocie zakazu prowadzenia pojazdów, o którym mowa w art. 182a § 1 Kodeksu karnego wykonawczego (dalej jako – k.k.w.).

Warunkiem skorzystania z tej instytucji jest upływ co najmniej połowy orzeczonego wymiaru środka karnego. W przypadku zakazu orzeczonego dożywotnio wymagany jest upływ co najmniej 10 lat. Ponadto, postępowanie w przedmiocie wniosku o zmianę zakresu stosowania zakazu prowadzenia pojazdów, powinno doprowadzić Sąd do przekonania, że skazany już nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji.

Wywiad środowiskowy

Istotnym dowodem w postępowaniu, o którym mowa, jest wywiad środowiskowy przeprowadzony przez kuratora sądowego. Sąd w oparciu o wywiad środowiskowy i wyjaśnienia skazanego ocenia jego postawę po upływie okresu stosowania środka karnego, jego charakter i postawę wobec porządku prawnego, a także zachowanie skazanego w okresie wykonywania środka karnego.

Z pewnością na korzyść skazanego przemawia nienaruszanie zakazu prowadzenia pojazdów, ustabilizowanie życia zawodowego i osobistego, a w przypadku skazania za czyn zabroniony popełniony w stanie nietrzeźwości lub po użyciu innych substancji odurzających – przebycie terapii uzależnień.

Wymóg zastosowania blokady alkoholowej

Zgodnie z art. 182a § 1 k.k.w., jeżeli przesłanki omówione powyżej zostaną spełnione, Sąd może orzec o dalszym wykonywaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową. Oznacza to, że możliwe będzie prowadzenie pojazdów określonej kategorii, wskazanej w treści orzeczenia, o ile będą posiadały prawidłowo skalibrowaną blokadę alkoholową.

Blokada alkoholowa uniemożliwia uruchomienie silnika pojazdu, jeżeli zawartość alkoholu w wydychanym przez kierującego powietrzu, wynosi co najmniej 0,1 mg alkoholu w 1 dm3. W praktyce, wprowadzenie tego urządzenia technicznego na rynek spowodowało zatem możliwość faktycznego skrócenia wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów. Pod względem prawnym zakaz nadal obowiązuje, ale jest ograniczony do pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową.

Blokada jest montowana przez producenta lub jego przedstawiciela. Należy pamiętać o tym, że urządzenie musi być kalibrowane co 12 miesięcy. Pierwsza kalibracja jest przeprowadzana przed montażem. Przeprowadzenie kalibracji przez producenta lub upoważniony podmiot jest potwierdzone dokumentem, który należy przechowywać najlepiej z prawem jazdy i innymi dokumentami osobistymi.